maandag 2 april

Een prachtig paleis, eeuwenoude ruïnes, en veel sfeer, dat zijn de ingrediënten voor een eerste volledige en zonovergoten dag van onze Romereis. We startten de dag met een heerlijk ontbijt (volgens velen het lekkerste tot nu toe) en vertrokken daarna met een goed gemoed richting Napels. Voordat we bij onze hoofdactiviteit aankwamen, trakteerde de leerkrachten ons nog op een documentaire over een van de grootse vulkaanuitbarstingen uit de geschiedenis, namelijk die van de Vesuvius.

Na een dik uurtje rijden, kwamen we uiteindelijk aan bij onze bestemming: de site van Herculaneum. Dit is een typisch Romeins stadje, dat ongeveer 2 000 jaar geleden overspoeld is door een golf van modderlava bij de uitbarsting van de Vesuvius. Dit heeft als gevolg dat alle gebouwen en skeletten van de toenmalige inwoners zeer intact zijn gebleven en je als het ware terug in de tijd wordt gekatapulteerd. Vooral voor de leerlingen van Latijn was dit een echte must omdat hun leerstof uit school hierdoor in iets tastbaars werd omgezet. Een van de meest opvallende tekenen van de aanwezigheid van de Romeinen waren toch de skeletten. Je kon als het ware de pure angst en verschrikking van de lokale bewoners die niet wisten wat hen overkwam toen de lavastroom van maar liefst 400°C met een snelheid van 100 km/h op hen afraasde zien.

Na ons lunchpakket uit het hotel te hebben opgegeten, gingen we weer op pad met de bus. Na 40 minuten te hebben gereden, kwamen we aan bij het ‘kasteel van Versailles’ uit Italië: Reggia di Caserta. Dit magnifieke paleis bevat tientallen kamers met prachtige plafondschilderingen en indrukwekkende standbeelden. Wat misschien nog mooier was, waren de tuinen die zich rond het kasteel bevinden en zich uitstrekken zover het oog reikt. Velen van ons namen daarom ook de kans om hier een wandeling te maken of te gaan zonnebaden in het gras waardoor sommigen er een beetje roder als normaal uitzagen.

Glenn Haex